Bij de dood van Envisat

Envisat was sinds de lancering in 2002 de meest geavanceerde aardobservatie-satelliet. De naam komt van Environment Satellite, de satelliet die het milieu bewaakt. Op 8 april verloor ESA het contact met haar kroonjuweel. Na 10 jaar trouwe dienst gaf de zender er de brui aan. Envisat zal nog jarenlang rondcirkelen zonder gegevens door te zenden.

De gegevens van Envisat werden gebruikt voor meer dan 4000 onderzoeksprojecten, vooral op het gebied van milieu- en klimaatonderzoek. Het smelten van gletsjers en zeeijs, het kappen van regenwoud, het opdrogen van meren werd voor het nageslacht vastgelegd.

Envisat was één van de satellieten, die de stijging van de zeespiegel in de gaten hield. De afgelopen jaren weken de zeespiegelmetingen van Envisat steeds meer af van de andere satellietmetingen (van Jason-2).
Volgens Envisat nam de zeespiegelstijging af tot 0,6 mm per jaar; het langjarig gemiddelde van andere satellieten bedraagt 3 mm per jaar.
Vanaf april 2012 is de Jason-2-satelliet weer de enige satelliet, die de zeespiegel in de gaten houdt.

In de uitzending van ESA Live TV van 13 april wordt gezwegen over de problemen met Envisat. De uitzending gaat over een Envisat-foto van het Tibetaans plateau, een plek waar de klimaatverandering grote gevolgen kan hebben.

Aan de opvolging van Envisat, Sentinel, wordt keihard gewerkt. Kennelijk is er nog geld genoeg om nieuwe satellieten te bouwen. Er worden maar liefst 5 Sentinel-satellieten ontworpen en gebouwd, die nog beter in de gaten kunnen houden hoe de mens de natuur terugdringt en de planeet plundert.
De grondstoffen voor die satellieten moeten nog gewonnen worden. De brandstof, die nodig is voor de lancering, zit nog in de aardkorst. En toch gaan we het weer doen: metaal en kunststof in een baan om de aarde te brengen.
De nieuwe satellieten zijn niet op tijd klaar: de eerste zal pas in 2013 worden gelanceerd.
Envisat zwijgt, gelukkig hebben we de foto’s nog.

vliegtuigwolken in april 2009 gezien door Envisat

Update
Er wordt al gebouwd aan de Sentinel-satellieten, maar er is voorlopig geen geld om ze te besturen en de gegevens te verwerken….

De laatste druppels olie halen we uit teerzand

Op veel plaatsen ter wereld daalt de hoeveelheid olie die geproduceerd wordt. Over 40 jaar zal er op nog maar enkele plaatsen olie gewonnen worden. Niet meer in de Noordzee, maar nog wel in Alberta in Canada.
De laatste druppels aardolie die de mensheid zal produceren, zullen uit teerzand worden gewonnen.

Deel 2

Meer subsidie voor nog schonere auto’s

De Nationale Sloopregeling was een groot succes. Met een subsidie van de Nederlandse overheid kochten de eigenaren van oude vieze auto’s een schone auto, die nog zo lekker nieuw ruikt. En het was ook nog een impuls voor de economie, de autoslopers en de BOVAG.

Deze subsidieregeling verdient navolging.
Ik stel voor om het wassen en schoonmaken van auto’s te subsidiëren. De overheid moet een startersubsidie geven aan iedereen die een autowasstraat wil beginnen. En bestaande autowasserijen moeten worden vrijgesteld van omzetbelasting. Ten derde kan het BTW-tarief voor wasbeurten worden verlaagd naar 6%.
Deze subsidieregelingen zorgen niet alleen voor schonere auto’s, maar zijn ook een stimulans voor de Nederlandse economie.
Zolang de mensen zelf hun eigen auto blijven schoonmaken komt er geen werkgelegenheid bij. Als er meer auto’s tegen betaling gewassen worden, zullen er banen bijkomen.

Volgende maand zal ik komen met een voorstel om de verkoop groene auto’s te stimuleren. Misschien kunnen ook bestaande auto’s, die groen gespoten worden, voor een premie in aanmerking komen.

NB. Het wordt steeds makkelijker om dit soort absurdistische of sarcastische verhaaltjes te schrijven. Milieubewuste mensen kijken niet meer kritisch naar hun eigen ideeën en worden meegesleept door hun enthousiasme en de ‘groene industrie’.
Spaarlampen blijken veel giftiger dan gloeilampen.
Gebruik van biobrandstof houdt de brandstofprijzen kunstmatig laag en leidt tot ontbossing en hongersnood. En elektrische auto’s zijn echt een heel slecht idee.

Olieramp in Canada nog groter

De olieramp in de Golf van Mexico is waarschijnlijk veel erger dan BP en de Amerikaanse regering toegeven.

Maar in Alberta, Canada voltrekt zich een ramp die nog groter is: het afgraven van teerzand.

Als je weer eens bij de benzinepomp staat: vraag jezelf eens af of je niet dichter bij je werk moet gaan wonen.
Als je weer in het vliegtuig stapt op weg naar een klimaatconferentie: vraag jezelf eens af of je daar wel echt naar toe moet.