Ruim 4 jaar geleden zei Jay Zwally, klimaatwetenschapper voor NASA: “At this rate, the Arctic Ocean could be nearly ice-free at the end of summer by 2012, much faster than previous predictions.” – Bij voortzetting van het huidige tempo zal er op de Noordpool geen zeeijs meer zijn aan het eind van de zomer van 2012.
Gaat deze wetenschapper gelijk krijgen of heeft hij een beetje overdreven om op de voorpagina van de krant te komen?
Ik denk het laatste.
Nog altijd wordt de klimaatverandering overdreven. Nog altijd wordt er door activisten geroepen dat de aarde opwarmt in een tempo dat nog nooit eerder voorkwam. Wetenschappers en politici doen daar soms aan mee, zoals hierboven blijkt.
Maar de opgefokte paniekzaaiers worden gelukkig vaak teruggefloten. De gletsjers in de Himalaya worden wel kleiner, maar zijn nog lang niet verdwenen in 2035.
De voorspellingen voor een ijsvrije Noordpool zijn inmiddels bijgesteld en varieren nu van 2019 tot 2039.
Voor goede objectieve informatie over het ijs op de Noordpool kun je terecht op het weblog van Neven.
Cassandraclub 
De voorspellingen voor een ijsvrije Noordpool zijn inmiddels bijgesteld en varieren nu van 2019 tot 2039.
Maar IPCC AR4 had eind deze eeuw als ik me niet vergis. Dat is dus 60 tot 80 jaar naar voren geschoven. Vrij heftig, als je het mij vraagt.
En het is ook gewoon zo dat als het huidige tempo gehandhaafd blijft dat we nog vóór 2020 een ijsvrije Noordpool gaan zien (mijn definitie: minder dan 1 miljoen vierkante kilometer zeeijs in het gehele Arctische gebied).
Kun je je dat voorstellen? In één mensenleven al het zomerse zeeijs weg? Dat is op geologische tijdschalen nog sneller dan knipperen met je ogen. Daar zijn dus enorme hoeveelheden energie mee gemoeid. Waar gaat die energie naartoe als de buffer van het ijs steeds sneller weg is?
Als een mens daar niet gealarmeerd/alarmistisch van wordt, weet ik het ook niet meer. 🙂
Maar misschien hebben we mazzel en duurt het nog een paar decennia. Nog steeds waanzinnig snel, maar goed…
Bedankt voor je reactie, Neven. Ieder najaar vriest de Noordpool in enkel maanden weer helemaal vanwege een gebrek aan zonnewarmte. Dat is ook geen reden tot paniek.
En het blijft voor mij nog altijd de vraag of de mens en zijn CO2-uitstoot de belangrijkste oorzaak is van de (tijdelijke) opwarming van het klimaat.
Hoi, Hans. Hier ben ik nog even, beter laat dan nooit.
Bedankt voor je reactie, Neven. Ieder najaar vriest de Noordpool in enkel maanden weer helemaal vanwege een gebrek aan zonnewarmte. Dat is ook geen reden tot paniek.
Uiteraard. Maar als het zeeijs in de zomer steeds sneller verdwijnt, is er steeds meer tijd om al dat zeewater op te warmen. Zonnestralen die normaliter door het ijs weerkaatst worden, zullen dan immers door het donkere zeewater geabsorbeerd worden. Nogmaals, dan hebben we het over enorme hoeveelheden energie die aan het klimaatsysteem extra toegevoegd worden.
Het Arctische gebied dat op een gegeven moment in de zomer ijsvrij is geworden, is nog maar stap 1. Het is niet zo dat alles dan opeens stopt. “IJsvrij? Prima, klaar.” Niet dus. De energie die niet meer nodig is om ijs te smelten, gaat ergens anders naartoe.
Als de AGW-hypothese wél klopt (het is vooralsnog verreweg de beste verklaring) en er komen steeds meer broeikasgassen in de atmosfeer (Peak Oil of geen Peak Oil, dat gaat nog wel even door), dan is dat in combinatie met positieve feedbacks (zoals de hierboven aangehaalde albedo-feedback), een garantie dat er door de jaren heen steeds langere periodes van ijsvrijheid zullen zijn. Totdat op een gegeven moment de Arctische Zee dus niet meer dichtvriest in de winter, zoals dat miljoenen jaren geleden het geval was.
Als dat in een tijdspanne van 1000 jaar gebeurt, heb je het geologisch gesproken al over een enorme snelheid. In de huidige situatie valt een tijdspanne van 100-200 jaar zeker niet te sluiten. Dat is mindboggling om een Engels woord te gebruiken.
Ik kan me niet voorstellen dat zo’n ingrijpende verandering – onderschat niet hoe belangrijk het Arctische gebied voor het gehele Noordelijk Halfrond is – geen effect op klimaatpatronen heeft. En die moeten relatief stabiel blijven, als we willen dat de samenleving dat ook blijft. Planten groeien immers niet in de Albert Heijn, maar op het land.
Het verdwijnende Arctische zeeijs is Russisch roulette. Misschien hebben we mazzel, misschien niet. Helemaal machteloos zijn we echter niet.
“Ik kan me niet voorstellen dat zo’n ingrijpende verandering geen effect op klimaatpatronen heeft. En die moeten relatief stabiel blijven, als we willen dat de samenleving dat ook blijft. Planten groeien immers niet in de Albert Heijn, maar op het land.”
Ik denk dat de gevolgen van klimaatverandering voor de landbouw kleiner zijn dan het wegvallen van kunstmest, irrigatie, landbouwmachines en pesticiden. M.a.w. de directe effecten van peakoil op onze samenleving envoedselproduktie zijn groter dan de indirecte effecten van onze CO2-uitstoot.
Daarom zal ik meer bloggen over de grenzen aan de groei en laat ik het Noordpoolgebied graag aan jou over, Neven.
Ik denk dat de gevolgen van klimaatverandering voor de landbouw kleiner zijn dan het wegvallen van kunstmest, irrigatie, landbouwmachines en pesticiden. M.a.w. de directe effecten van peakoil op onze samenleving envoedselproduktie zijn groter dan de indirecte effecten van onze CO2-uitstoot.
Op de korte termijn zeker. En ook zijn er andere problemen met grondwater, erosie en de kwetsbaarheid van monoculturen. Waar ik in Oostenrijk woon, wordt bijvoorbeeld enorm veel maïs verbouwd. Nu echt, die akkers zijn compleet dood. Om daar weer een gezonde laag met bodemleven op te krijgen kost decennia.
Ik zie AGW daarom ook als kers op de taart van al die andere globale problemen.
Daarom zal ik meer bloggen over de grenzen aan de groei en laat ik het Noordpoolgebied graag aan jou over, Neven.
Dat lijkt me een goede verdeling, al denk ik dat we wat betreft het eerste onderwerp behoorlijk op één lijn zitten. 🙂