Toen de koning was gaan zitten, haalde hij de troonrede uit zijn binnenzak tevoorschijn. Na een korte pauze verscheurde hij demonstratief de 6 blaadjes en liet ze op de grond vallen.
De koning nam het woord: “Hooggeachte aanwezigen en landgenoten, ik geef mijn opdracht terug en doe afstand van de troon. Ik ben helemaal geen goede koning, ik vind het koningschap ook niet leuk. Ongetwijfeld zal een van mijn broers of neven mijn taak wel willen overnemen. Ik kap ermee.
Ik ga vandaag geen sprookjes voorlezen dat het weer beter gaat en volgend jaar nog beter wordt. Dat is helemaal niet zo. Ons aardgas raakt op: de bezorgdheid om de aardbevingen is slechts een smoesje. De steenkool hebben we vorige eeuw al opgemaakt en we hebben veel te weinig bomen geplant om in miljoenen huishoudens de open haard te laten branden. Helaas….”
“Ik vertrek binnenkort met mijn gezin naar Zuid-Frankrijk om een vervallen boerderij op te gaan knappen en een wijngaard te beginnen. Ik verlang ernaar om met mijn handen te werken, mijn eigen voedsel te verbouwen en ’s avonds moe in mijn bed te ploffen.
Ik heb slechts één wens en ik hoop vurig dat die in vervulling kan gaan.
Ik wil dolgraag trompet leren spelen en op 4 mei bij de Nationale Herdenking voor u de Last Post spelen. Dat lijkt me een grote eer.
Het ga u allen goed in deze moeilijke tijden.”
In een land hier ver vandaan woonde een volk dat niet van dikke, warme kleding hield. De mensen droegen zo weinig mogelijk kleren en liepen het liefst in hun blootje.
Bij toeval ontdekte het volk een warmtebron, diep onder de grond.
Door kilometersdiepe boorgaten in de bodem te maken kwam de warmtebron beschikbaar voor verwarming van alle gebouwen in het land. De inwoners waanden zich het rijkste en gelukkigste volk op aarde. Zelfs op de koudste winterdagen hoefden ze nog geen kleren aan te doen.
Maar het onttrekken van warmte aan de bodem deed de aarde bibberen en rillen. Eerst gebeurde dat zelden en nauwelijks merkbaar. Maar hoe meer warmte er uit de aarde werd gehaald, hoe heviger en frequenter het beven werd.
Pas toen de eerste huizen begonnen in te storten, begonnen de blootlopers na te denken. Misschien moesten ze toch maar dikke truien aandoen en de resterende warmte in de aarde laten zitten.
Ook in het land Problematique verandert het klimaat.
De lente begint eerder, de zomers worden zonniger, de herfst duurt langer.
De klimaatkundigen van Problematique denken dat er in de winter vaker regen zal vallen in plaats van sneeuw. Dat is volgens de wetenschappers geen ramp.
Regendruppels kunnen licht breken. Sneeuwvlokken bezitten die magische eigenschap niet. Tijdens regenbuien kun je regenbogen zien, bij sneeuw is dat onmogelijk.
De klimatologen in Problematique verwachten dat het aantal regenbogen zal toenemen als het warmer wordt.
Het klimaat wordt steeds kleuriger.
In Nederland is het heel gewoon om je auto vlak voor de deur te parkeren. Vanuit je autostoel is het minder dan 100 m. lopen tot je neerploft in de driezitsbank.
In het land Problematique is het anders: daar is het verboden om binnen een kilometer van je huis te parkeren. Iedereen parkeert zijn auto op minstens 10 minuten lopen van zijn huis.
Toen deze parkeerwet werd aangenomen, was er nog veel weerstand, maar inmiddels zien de Problematicanen ook alle voordelen van het nieuwe parkeren.
Er is in de woonwijken veel ruimte. Er zijn meer bomen geplant en kinderen kunnen weer buitenspelen. Het brandstofgebruik is gedaald en er hoeft minder aardolie geïmporteerd te worden. Door de extra lichaamsbeweging is de gezondheid van de Problematicanen vooruit gegaan. Er is minder ziekteverzuim en overgewicht.
’s Nachts staan veel auto’s geparkeerd op bedrijventerreinen langs de snelweg en op de parkeerplaatsen van sportparken. Niemand laat waardevolle spullen in zijn auto liggen en autodiefstal komt niet voor.
Het kwartiertje wandelen voor je naar je werk gaat en een kwartiertje wandelen voor het avondeten bevalt heel goed. Zo goed dat men overweegt om de parkeerwet aan te passen: iedereen zal voortaan op 2 kilometer afstand van zijn huis moeten parkeren.
In een land hier niet ver vandaan leefde een volk, dat lange reizen maakte. De mensen reisden over de uitgestrekte steppen en ze voeren in hun houten schepen over de zee. Het volk had ontdekt, dat ze de sterren aan de hemel konden gebruiken om hun richting te bepalen. Met deze kennis werd reizen makkelijker, verdwalen kon haast niet meer.
Op een dag bedachten geleerden een manier om ook overdag te kunnen reizen. Er moesten kunstmatige sterren gemaakt worden, die ook overdag zichtbaar waren.
Het volk stopte met de zorg voor zieken en ouderen en begon hard te werken aan de kunstmatige sterren. Uiteindelijk waren er 32 sterren klaar. Met grote machines werden de sterren in het heelal uitgezet.
De mensen konden een klein werktuig kopen waarop ze ook overdag met de kunstmatige sterren hun richting konden bepalen. Na een paar jaar keek men niet meer naar de oude sterren, die eeuwenlang de weg hadden gewezen.
Alleen een kleine groep mensen met een donkere huidskleur keek ’s nachts nog naar de sterren. Ze gaven de sterren mooie namen: Regulus, Aldebaran, Fomalhaut. Ze zagen helden en dieren weerspiegeld in groepen sterren aan de nachtelijke hemel. Ze vertelden elkaar mooie verhalen over de sterren. Ze reisden alleen als het echt nodig was en ze bleven goed zorgen voor de zieken en ouderen.
In een Gallup poll, die vandaag gepubliceerd werd, kozen Amerikanen dilithium-kristallen als de “meest waarschijnlijke” energiebron van de toekomst voor auto’s en energiecentrales. Maar liefst 84% van de Amerikanen kiezen voor deze kristallen boven andere opties, waaronder kernenergie, waterstof, maïs-ethanol, schaliegas, en zonnepanelen. Respondenten gaven aan dat dilithium-kristallen favoriet zijn omdat ze schone energie geven en zeer betrouwbaar zijn: in 726 afleveringen van Star Trek leverden de kristallen zonder problemen de energie voor de ruimteschepen van de Federatie.
Professor Stephen Palmer, van het MIT, beweert dat dilithium kristallen “letterlijk onbegrensde mogelijkheden” bieden voor de toekomst van energie. “Op basis van mijn onderzoek, nauwkeurige observatie van meer dan tienduizend uur van Deep Space Nine en Voyager, concludeer ik dat dilithium kristallen een vrijwel oneindige capaciteit hebben voor de opwekking van elektriciteit. ”
Palmer legt uit: “De kristallen leveren stroom voor warpdrives door het kanaliseren van electro-plasma dat vrijkomt door de wederzijdse vernietiging van antimaterie. En nadat Spock en Scotty het probleem van de geleidelijke dekristallisatie oplosten tijdens hun tijdreizen in de drieentwintigste eeuw, ligt deze energie ook voor ons binnen handbereik.”
N.a.v. de resultaten van de poll pleiten verschillende Amerikaanse senatoren voor meer financiële middelen van de NASA, dat de afgelopen jaren getroffen werd door bezuinigingen. Anthony Baden (R-NY), zei: “Volgens een aantal populaire tv-shows, zijn dilithium kristallen de brandstof van morgen. Onze enige probleem lijkt het verkrijgen van de kristallen van de planeet Rura Penthe in het Klingon Rijk. Als we een warp drive kunnen bemachtigen, misschien van de Chinezen, kunnen we deze dilithiumkristallen voor de volgende verkiezingen in onze kerncentrales hebben. ”
Hoewel sommige sceptici de kristallen ‘een onbewezen technologie’ noemen, meent de meerderheid van de respondenten (milieuactivisten, politici en lobbyisten van big oil) dat de Verenigde Staten snel moeten overschakelen op deze koolstofarme brandstof. Sarah Train, een student in Massachusetts, zei: “Gratis stroom? Lijkt me een goed idee. Dus waarom gebruiken we die kristallen nog niet? De treehuggers liggen zeker dwars, of de bureaucraten, of misschien allebei.
Een grass-roots duurzaamheidgroep, Transition US, noemt dilithium kristallen ‘science fiction’ en stelt als alternatief voor dat kleine gemeenschappen worden opgebouwd, die minder afhankelijk zijn van elektriciteit en vloeibare brandstof. Raven Baker, woordvoerder van TUS, zegt: “Wacht niet tot de overheid of bedrijven een wonder verrichten. Verbouw wat te eten, maak eenvoudige apparaten en wek zelfstandig je eigen energie op. Bespaar. Maak steden kleiner en verminder de afhankelijkheid van transport”.
Joe Burns, een ingenieur in Atlanta, smaalde over deze aanbevelingen: “Gemeenschap -..? Kan iemand me uitleggen hoe mijn SUV kan blijven rijden op de opbrengsten uit een tuin?
“Ik wil een realistisch antwoord op onze problemen en dilithium kristallen lijken de perfecte oplossing.”
Cassandraclub 