De Nederlandse regering denkt erover om Nederlandse militairen naar Mali te sturen als onderdeel van een multinationale vredesmissie.
In Mali wordt de officiële regering in de hoofdstad Bamako bedreigd door opstandelingen uit de noordelijke provincies.
De Al Qaeda-connectie
Die opstand is niet nieuw. Meer dan twintig jaar geleden streefden de nomadische stammen in het noorden al naar onafhankelijkheid. Maar in de laatste twee jaar boekten de Toeareg-rebellen opmerkelijke successen. In januari 2013 werden de rebellen door Franse troepen verdreven uit de stad Timboektoe. De Franse regering rechtvaardigde het ingrijpen door de moslimrebellen te associëren met de Noord-Afrikaanse terreurbeweging Al Qaeda in de Magreb (AQIM). De verwoesting van heiligdommen en kunstschatten in Timboektoe in 2012 maakte de opstandelingen al verdacht. De vondst van een ‘uniek Al Qaeda-document‘ in februari 2013 zorgde voor het definitieve bewijs.
De opstand van de stammen in Noord-Mali is niet nieuw, de link met Al Qaeda wel.
Het legitieme bewind in de hoofdstad Bamako
In maart 2012 werd president Amadou Touré afgezet tijdens een militaire staatsgreep. In december 2012 volgde een nieuwe staatsgreep en momenteel is er een overgangsregering aan de macht met als tijdelijk president Dioncounda Traoré. Het gaat er niet echt democratisch aan toe in Mali.
De nationale overheid in Bamako voert wel onderhandelingen met bedrijven uit Europa en Oost-Azië over het pachten van landbouwgrond. De laatste jaren worden enorme lappen landbouwgrond door de ‘legitieme’ regering in Bamako verpacht aan buitenlandse investeerders. De investeerders zorgen voor irrigatieprojecten en landbouwmachines. Dit leidt tot hogere opbrengsten en daarmee tot hogere inkomsten uit export van gewassen voor Mali.
Maar in de meeste gevallen wordt de lokale bevolking verdreven van de grond, die zij bewoonden en bewerkten. Daarom wordt deze praktijk ook wel landroof genoemd, of in het Engels landgrab.
De landroof is alleen mogelijk met de medewerking van de ambtenaren en gezagsdragers in de hoofdstad Bamako. De lokale stamhoofden op vele honderden kilometers afstand van de hoofdstad kunnen de pachtovereenkomsten niet tegenhouden.
De overgangsregering van president Traoré zal door een zwaar bewapende buitenlandse vredesmacht in het zadel worden gehouden en beschermd tegen aanvallen van opstandelingen en Al Qaeda. En ondertussen kan de Malinese landbouw gemoderniseerd en gemechaniseerd worden, zodat de voedselproduktie stijgt.
Het is een win-win-situatie waarbij alleen wat lokale marginale boertjes het onderspit moeten delven.
De documentaire Why poverty – Land rush kun je ook in zijn geheel bekijken.
Cassandraclub 